Soms staan we niet stil bij wat we achterlaten in het hart van een ander. Elk woord, elk gebaar, zelfs onze stiltes, hebben een kracht die verder reikt dan we kunnen zien. Alles wat we doen, hoe klein of onopvallend het ook lijkt, laat een spoor achter. Soms is dat spoor zacht, maar soms laat het een litteken achter, een plek waar iemand al kwetsbaar was.
Wanneer we iemand met onverschilligheid of ongevoeligheid benaderen, raken we vaak een diepere laag aan, een plek waar hoop, vertrouwen en veiligheid gevestigd is. En als die plek geraakt wordt, kan dat een litteken veroorzaken, onzichtbaar maar voor altijd voelbaar. Zulke littekens vragen om aandacht, een zachte (h)erkenning van de pijn die is achtergelaten. Het vraagt om te durven voelen wat er is aangeraakt, en de oprechte wens om opnieuw te verbinden.
Intenties zijn niet zomaar gedachten. Ze zijn de taal van ons hart. Wat je van binnen draagt, straal je uit, zelfs zonder woorden. Als onze intenties puur, oprecht en liefdevol zijn, creëren ze een veilige ruimte waarin vertrouwen kan groeien. Maar als onze intenties gekleurd zijn door een onderliggende emotie van boosheid, jaloezie, afwijzing of onverschilligheid dan kan dat voelen als een koude muur. Muren die verdelen, die afstand scheppen. En hoe gevoeliger iemand is, hoe dieper die muren worden gevoeld, zelfs als ze onzichtbaar zijn.
Daarom is het zo belangrijk om voorzichtig en zorgvuldig om te gaan met de emoties van een ander. Elk woord, elke blik, elk gebaar laat iets achter. Misschien vergeven mensen je, maar ze vergeten nooit welk gevoel je hen hebt gegeven. Het nestelt zich diep in hun hart, het kleurt de herinnering aan jou en kan zelfs hun vertrouwen in zichzelf beïnvloeden. Soms, zonder dat we het beseffen, zorgen we ervoor dat een hart beetje bij beetje sluit.
Maar wat we breken, kunnen we ook helen. Wat we achterlaten, kunnen we opnieuw aanraken, met liefde, met zachtheid. Eén enkel gebaar van vriendelijkheid kan een muur laten vallen. Een oprechte glimlach kan een barst helen. Een moment van oprechte aandacht kan een gesloten hart voorzichtig weer openen. Het zijn niet de grote daden, maar juist de kleine, liefdevolle gebaren die de diepste indruk achterlaten. Laten voelen dat iemand er toe doet, gezien wordt en waardevol is.
We hebben allemaal de kracht om te helen. De manier waarop we met anderen omgaan, bepaalt niet alleen hoe zij zich voelen, maar ook hoe wij onszelf zien. Door te kiezen voor zachtheid, vriendelijkheid en oprechte intenties, bouwen we een wereld waarin harten niet gesloten blijven, maar zich weer durven te openen. We worden meer onszelf, meer verbonden, wanneer we de ander benaderen vanuit het stille, zuivere deel in ons. Het deel dat geen muren bouwt, maar deuren opent.
Jouw woorden, jouw daden, jouw aanwezigheid zijn nooit klein. Ze hebben de kracht om licht te brengen waar het donker was, om vertrouwen te geven waar wanhoop was, en om harten te helen waar pijn is geweest. Kies ervoor om dat licht te laten schijnen, niet door perfect te zijn, maar door (opr)echt te zijn.
Laten we elkaar zien door de ogen van liefde. In het zachte midden, waar geen oordeel is, waar liefde woont, kunnen we elkaar ècht ontmoeten. Daar begint heling, daar groeit verbinding, daar ligt onze kracht.
Liefs Yvonne ❤️
Sluit gerust eens aan bij een helende cirkel.
https://www.kleurendroom.nl/producten/agenda/
19-1-2025